تحلیلی کوتاه از اوضاع کنونی جامعه

✍️ یاسرنظری چگنی

«کارشناس ارشد حقوق جزاء و جرم‌شناسی»

گفتمان قربانی انگاری مردم توسط مشکلات و عدم درک واقع گرایانه نسبت به حل آنها بازار مکاره ای همراه با اضطراب در جامعه به راه انداخته است که نقش مهمی در ناامیدی ایفا می کند.
آسایش فکری و آرامش روانی دو نکته مثبت و اساسی از دست رفته جامعه و مردم ما هستند. آسایش فکری در اثر سوء مدیریت ها به فنا رفته و به یک آرزوی محال تبدیل گشته است و آرامش روانی به دنبال پسرفت های ساعتی و کج رفتاری های متولیان همان بدبختی ها به خاک سپرده شد.
مردمان و دهک های پایین امروز جامعه که اتفاقا درصد بالای کشور را هم تشکیل می دهند سفره‌ امروز خود را خیلی کوچک‌تر از دیروز خود می‌بیند.

در واقع آرامش و آسایش چیزی جز رضایت از زندگی نیست و رضایت از زندگی هم در بهبود آهسته اما مستمر وضعیت اقتصاد و جایگاه افراد در جامعه خلاصه و تعریف می شود.
فرصت های ترقی و پیشرفت نسل حاضر در حال سوختن است خطری وحشتناک که بصورت پنهان در حال پیشرفت است و قطعاً اینده این سرزمین را با خطر نابودی مواجهه خواهد ساخت.

««زنگ‌ خطر بسته شدن پنجره جمعیتی کشور به صدا درآمده است»»

بسته شدن پنجره جمعیتی بدین معناست که سرمایه های فکری و انسانی ما در حال فرسوده و فرتوت شدن هستند و در روزهای نه چندان دور دیگر توان کمک کردن به حکومت برای عبور از پیچ ها و بحران ها را ندارند.

وضعیت هولناک اقتصادی و هجوم همه جانبه با تمام قدرت به خانواده ها بیانگر این موضوع می باشد که سیاست های اقتصادی تاکنون یا اشتباه بوده و یا به دلایلی با شکست مواجهه شده است.

فشار فقر و مشکلات اقتصادی آنچنان شده است که از صبح تا شب تمام حرفا و گفتگو هایمان حول محور فقر و اقتصاد می چرخد و خواستار اقدامی عاجل برای حل آن هستیم.اما مسئله گنگ و نهفته این گفتگوها این است که معلوم نیست این اقدامات باید از سوی چه کسی اتفاق بی افتد.
بسیار مضحک است که مردم از مسئولان و دولتمردان عاجزانه می خواهند تا مشکلات اقتصادی آنها را حل کنند و مسئولان نیز در مقابل از مردم می خواهند تا به مسئولان کمک کنند و یه کمی هم آستانه صبر خود را بالا ببرند.

آیا مسئولین به پیامدهای ناگواری که تورم و فقر بر اجتماع و خانواده ها تحمیل می کند فکر می کنند.

هیچ با خود اندیشیده اند که تورم با ذهن ها چکار می کند؟

آیا هیچ به این فکر کرده اند مردمی که از صبح تا شب به گرانی و تآمین مایحتاج اولیه زندگی خود فکر می کنند چه بلایی سرشان می آید.

آری ذهن های درگیر تورم و گرانی به فردای خود بی اعتماد می شوند و آمدن فردا برایشان ترسناک می شود و ماندن در امروز را آرزو می کنند و این یعنی عقب ماندگی و حس ناامنی به فردا.

ارتکاب به جرم و بزه های خطرناک از تصمیمات غلط آدم فقر زده است.

آدمی خود را گرفتار در فقر و آسیب های اجتماعی آن می بیند برای عبور سریع از این شرایط دنبال راه های کوتاه تر می گردد.

به همین خاطر دنبال راه های زود بازده می گردد و به آسانی مرتکب جرم و جنایات هولناک می شود و تمام هست و نیست خود و دیگران را به باد می دهد.

جامعه ی عاصی؛خودخواه؛عصبانی؛مستاصل و پریشان امروز نتیجه گرفتار شدن در موقعیت فقر است.

واکنش ها و انتقادات امروز نسبت به مشکلات زیست محیطی و رهن و کرایه های نجومی و هولناک مستأجران آنچنان تند است که دیگر هیچ پدر و مادری به مباحث دیگری همچون تربیت نمی پردازد.

فساد در دستگاه قضایی البته در مواردی اندک که خود قضات به آن می پردازند(طبری؛فرزندان مصدق) نگران کننده است و با ماهیت و فلسفه وجودی دستگاه قضا که‌ همان ملجا و پناهگاه بودن است در تضاد است.

مسئله نگران کننده دیگر ساختار ضعیف گزینش در سازمان ها و ادارات است که به هیچ عنوان به مولفه های اسلامی و سابقه متقاضیان اهمیت نمی دهند و عملکرد آنها چندان در خور و اهمیت جایگاه گزینش از نگاه و رهنمون های معمار کبیر انقلاب اسلامی نیست و‌ پارامترهای شخصی؛شخصیتی؛انگیزشی و بعد روحی و روانی افراد را به درستی مورد بررسی قرار نمی دهند.
امروز به دلایل مختلفی از جمله نگاه کن اهمیت دولتمردان قبلی جایگاه انسان که محور اصلی توسعه و ترقی در کشور است تضعیف شده است.
واکاوی اثرات سیستماتیک فساد در جامعه و ابعاد و گستردگی منفی آنان واقعیات تلخی را از جمله دلسردی مردم نسبت به نظام و حکومت نشان می دهد.
پاندومی فساد و لابی چون موریانه بیشتر طبقات جامعه را درنوردیده است. با توجه به داده های جمع بندی شده و تحقیقات میدانی و یک تحلیل ساده تماتیک یا تحلیل موضوعی متغیرهای بسیاری در شیوع فساد مطرح می باشند.
نابرابری استفاده از فرصت ها و پایمال کردن حقوق مردم بخاطر قدرت و نفوذ همگی پیش بینی از آینده ای تاریک دارد که باید هر چه زودتر با اتخاذ رویکردی زمینه تبعیض و بی عدالتی را نابود کرد و امید را به جامعه بازگرداند.

بیش از چندین ماه است که در سراسر تاسر کشور شاهد واکنش و اعتراض مردم به مشکلات محیط زیست و تخریب منابع طبیعی هستیم.

دولت نباید در مقابل این حجم از تخریب محیط زیست و تصرف منابع طبیعی و سرمایه های خدادادی سکوت کند و موضع بی تفاوتی اتخاذ کند.

مشکلات محیط زیست و فساد در صدور پروانه ها و مجوزهای برداشت از معادن و منابع طبیعی بیداد می کند که هرچه زودتر دستگاه های امنیتی باید به این زمینه حساس ورود کنند و طومار فساد را جمع کنند.

و اما نکته مهم اینکه برخی تغییرات ارزشی و هنجاری در جامعه با سرعت در حال رخ دادن است که نباید از کنار آن به راحتی گذشت.

ارزش های اخلاقی و دینی به سبب میل فراوان جوانان و نوجوانان به شبکه های اجتماعی در حال نابودی است که باید فکری عاجل برای ساماندهی فضای مجازی و دیگر شبکه های اجتماعی کرد.

قصد نگارنده فقط نوشتار مشکلاتی است که اقدامات فوری دولت و نیروهای امنیتی را می طلبد وگرنه حجم مشکلات جامعه بیشتر از این نوشتار است.

مشکلات ارزی و قیمت های ثانیه ای شرکت های ماشین سازی و لوازم و ابزار صنعتی و ساختمانی قصه ای طولانی تر دارد.